O książce: 1989 / To dla mnie wielki zaszczyt przedstawić Państwu życie i twórczość Rabindranatha Tagore. Sam poeta zapoznał się z Waszym krajem podczas swojej wizyty w 1930 roku. Z tego czasu pozostała pamięć o nim, a wygląd poety stawał się coraz wyraźniejszy i wyraźniejszy w miarę dowiadywania się o nim. Dlatego celem tej książki jest wyjaśnienie konturów, dodanie nowych akcentów do portretu poety. Cieszę się, że podzielicie się ze mną radością zrozumienia duchowego świata Tagore. W ostatnich latach długiego życia poety byłam blisko niego i miałam szczęście poznać jego myśli, doświadczenia i lęki. Mówię „lęki”, bo podczas nazistowskiej inwazji na Wasz kraj o wiele bardziej troszczył się o los Waszego narodu niż o los sojuszników w Europie. Codziennie prosił mnie, abym czytał mu na głos raporty wojskowe i nie tylko byli niepocieszeni, tym bardziej Jego podniecenie było bardziej zauważalne. Nie mógł znieść myśli, że nazistowski but bezcześcił ziemię Rosji Sowieckiej (bezcześcić – tego słowa użył, bo ziemia radziecka była dla niego święta – to właśnie tutaj – w jego mniemaniu – miał miejsce „największy ogień ofiarny w wybuchła historia”, która przyniosła sprawiedliwość milionom wyzyskiwanych i oświetliła drogę wyzwolenia całemu światu. Czasem jego oczy napełniały się łzami. Jaka szkoda, że ​​nie dożył czasów, gdy naród radziecki wypędzał najeźdźców! Jakże bardzo chciałby zobaczyć ten dzień i bez wątpienia wyśpiewałby wasze zwycięstwo cudownymi wierszami. Nie było to jednak przeznaczone do końca Miał głęboką, niemal fanatyczną pewność, że dobro i sprawiedliwość w końcu zatriumfują, a wiara ta została potwierdzona przez historię. Wielki dar Tagore’a dla swego ludu i innych narodów świata to nie tylko jego nieśmiertelne dzieła , ale nie mniej w jego nieodpartej wierze w triumf dobra nad złem i w świetlaną przyszłość ludzkości